ΕΝΑΡΞΗ ΥΛΟΠΟΙΗΣΗΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΩΝ ΕΠΙΜΟΡΦΩΣΗΣ Β’ ΕΠΙΠΕΔΟΥ

Σας ενημερώνουμε ότι τη Δευτέρα 8 Φεβρουαρίου 2010 θα ξεκινήσει η υλοποίηση των προγραμμάτων επιμόρφωσης Β’ Επιπέδου στα ΚΣΕ, για εκπαιδευτικούς ειδικοτήτων ΠΕ02, ΠΕ03, ΠΕ04, ΠΕ60/70, στο πλαίσιο της Πράξης «Επιμόρφωση των Εκπαιδευτικών για την αξιοποίηση και Εφαρμογή των ΤΠΕ στη Διδακτική Πράξη» του Ε.Π. «Εκπαίδευση και δια βίου μάθηση».

Παρακαλούνται οι ενδιαφερόμενοι - ΚΣΕ που έχουν υποβάλει αίτηση εκδήλωσης ενδιαφέροντος στη σχετική Πρόσκληση που δημοσιεύθηκε το Σεπτέμβρη 2009, επιμορφωτές Β’ Επιπέδου, εκπαιδευτικοί - να παρακολουθούν τις ανακοινώσεις στον παρόντα κόμβο, http://b-epipedo2.cti.gr, όπου θα δημοσιεύονται πληροφορίες, για τα βήματα που θα προηγηθούν της έναρξης των μαθημάτων (Αποτελέσματα Κλήρωσης-Κατανομή προγραμμάτων στα ΚΣΕ, Υποβολή προγραμμάτων από ΚΣΕ, Αιτήσεις Εκπαιδευτικών για συμμετοχή στα προγράμματα κλπ.), προκειμένου να ενημερώνονται αναφορικά με τις ενέργειες που απαιτούνται, καθώς και τις σχετικές προθεσμίες, για την συμμετοχή τους στα προγράμματα.

Ενδεικτικά σημειώνουμε ότι:

τη Δευτέρα 4 Ιανουαρίου 2010,
θα ανακοινωθούν
τα αποτελέσματα των κληρώσεων για την κατανομή των επιμορφωτικών

προγραμμάτων στα ΚΣΕ ανά Διεύθυνση Εκπαίδευσης,
οπότε και θα ξεκινήσει η Υποβολή Προγραμμάτων από τα ΚΣΕ.

Η Υποβολή Αιτήσεων Εκπαιδευτικών για συμμετοχή στα προγράμματα προβλέπεται

να ξεκινήσει αμέσως μετά τις 20 Ιανουαρίου 2010.

Γουτεμβέργιος εναντίον Google

Γουτεμβέργιος εναντίον Google

Της ΑΓΓΕΛΙΚΗΣ ΜΠΟΥΜΠΟΥΚΑ

Πεντέμισι αιώνες μετά την ανακάλυψη της τυπογραφίας, ο Γουτεμβέργιος βρίσκεται αντιμέτωπος με την Google. Η μεγαλύτερη μηχανή αναζήτησης του Διαδικτύου στήνει τα τελευταία χρόνια μια βιβλιοθήκη αντάξια του μεγέθους της, κάνοντας τους επικριτές της -κυρίως από την δική μας πλευρά του Ατλαντικού- να μιλούν για πολιτισμικό και τεχνολογικό ιμπεριαλισμό.

Μέσα στο 2010 αρκετοί έλληνες εκδότες θα διαθέσουν τίτλους τους και σε ψηφιακή μορφή. *Την περασμένη εβδομάδα η γαλλική Δικαιοσύνη απαγόρευσε στην Google να συνεχίσει την ψηφιοποίηση των γαλλικών βιβλίων χωρίς έγκριση των εκδοτών (μετά από προσφυγή ενός εξ αυτών) και της επέβαλε πρόστιμο 300.000 ευρώ. Το δικαστήριο έκρινε πως η δημοσίευση έστω και αποσπάσμάτων των βιβλίων αποτελεί «παραβίαση πνευματικής ιδιοκτησίας». Βέβαια η ψηφιοποίηση συνεχίζεται για εκατομμύρια άλλα βιβλία ανά τον κόσμο.

Αλλαγές στην εκδοτική βιομηχανία

Οι έλληνες εκδότες δεν δείχνουν τόσο ανήσυχοι, και μάλλον καλύπτονται από τις σχετικές διαπραγματεύσεις των ευρωπαίων ομολόγων τους. Ετοιμάζονται, όμως, κι αυτοί σταδιακά για τις αλλαγές που επιφέρει η τεχνολογία στην εκδοτική βιομηχανία. Τους τελευταίους μήνες κυκλοφορούν στην ελληνική αγορά οι πρώτες συσκευές ανάγνωσης βιβλίων σε ψηφιακή μορφή (που χωρούν εκατοντάδες βιβλία και κοστίζουν 240-330 ευρώ).

*Στο μεταξύ, όμως, έχουν να αντιμετωπίσουν ένα δίλημμα: αν θα δεχτούν ή θα απορρίψουν τον διακανονισμό της Google, μια συμφωνία που η εταιρεία έχει προτείνει στους εκδότες όλου του κόσμου για να τους συμπεριλάβει στη Βιβλιοθήκη της (για λογαρισμό της οποίας έχουν ήδη ψηφιοποιηθεί πάνω από δέκα εκατομμύρια βιβλία).

Βάσει αυτής -όπως έχει διαμορφωθεί ύστερα από ορισμένες τροποποιήσεις- οι κάτοχοι πνευματικών δικαιωμάτων που θα δεχτούν να διαθέτουν τα βιβλία τους για ανάγνωση μέσω της βιβλιοθήκης της, θα εισπράττουν το 63% των διαφημιστικών εσόδων από τις καταχωρίσεις που θα φιλοξενεί η εταιρεία δίπλα στα βιβλία. Για τα «ορφανά» βιβλία, δηλαδή αυτά που μετά την πάροδο ορισμένων ετών από την συγγραφή τους δεν ανήκουν σε κανέναν, η Google θα τα διαθέτει ελεύθερα και θα κρατάει όλα τα έσοδα.

*Οι τροποποιήσεις στον διακανονισμό επήλθαν κυρίως μετά την αγωγή των αμερικανών εκδοτών κατά της Google το 2005, που ακόμα εκδικάζεται. Οι ευρωπαίοι συνάδελφοί τους, μαζί με τους βιβλιοπώλες και λοιπούς εμπλεκόμενους φορείς, άσκησαν πιέσεις μέσω της Ευρωπαϊκής Επιτροπής.

Παραμένουν, όμως, αδιευκρίνιστα κάποια σημεία, όπως το πώς θα τιμολογούνται τα βιβλία που θα περιληφθούν τελικά στη Βιβλιοθήκη της Google και με βάση ποιους ηλεκτρονικούς καταλόγους θα κρίνεται ποιο έργο προστατεύται από τη νομοθεσία περί πνευματικών δικαιωμάτων.

Σε ό,τι αφορά τον ίδιο τον διακανονισμό, με την τελευταία τροποποίησή του «εκπληρώνει κυρίως τα αιτήματα των ευρωπαίων εκδοτών, τα οποία εκφράστηκαν ως ένσταση στον αρχικό διακανονισμό», διαπιστώνει ο εκδότης Α. Καστανιώτης. Ωστόσο, δεν φαίνεται να ενδιαφέρει τους έλληνες εκδότες, ορισμένοι εκ των οποίων έχουν ήδη απαντήσει αρνητικά.

*Στις αρχές του μήνα πραγματοποιήθηκε στο Λονδίνο το συνέδριο «Futurebooks» για το μέλλον των ψηφιακών βιβλίων, όπου ο εκπρόσωπος της Google ανέπτυξε ένα σχέδιο που υπερβαίνει το εγχείρημα της βιβλιοθήκης:

«Εκτός από τα Google Books για το 2010 ετοιμάζουν την υπηρεσία Google Editions, η οποία δίνει σε εκδότες και βιβλιοπώλες τη δυνατότητα να βάζουν τα βιβλία τους στο Διαδίκτυο και να τα πουλάνε οι ίδιοι ή μέσω της Google», αναφέρει ο Γ. Ματσιώτας, τεχνικός προϊστάμενος των εκδόσεων Πατάκη, ο οποίος παρέστη στο συνέδριο. «Τους ενδιαφέρουν κυρίως μη αγγλόφωνες χώρες, π.χ. οι αραβόφωνες, όπου αυξάνεται η διείσδυση των ευρυζωνικών υπηρεσιών, αλλά δεν υπάρχουν διαδικτυακές υπηρεσίες για βιβλία».

Παρών στο συνέδριο και ο Α. Καστανιώτης, αναφέρει πως συζητήθηκαν ζητήματα που απασχολούν ιδιαίτερα την εκδοτική βιομηχανία, όπως «η τιμή που πρέπει να έχει το ψηφιακό βιβλίο, το αν πρέπει να το προσφέρουμε κλειδωμένο ή όχι, ο ρόλος που θα παίξουν τα βιβλιοπωλεία στο μέλλον».

Ο φόβος της «πειρατείας»

*Αυτό που διερευνάται από πολλούς είναι η προστασία των ψηφιακών βιβλίων από αντιγραφή και πειρατεία ώστε να μην συμβεί ό,τι και με τη μουσική βιομηχανία. «Προσπαθούμε να εξασφαλίσουμε στον πελάτη το να μπορεί να μεταφέρει ένα βιβλίο από μια συσκευή σε άλλη, να το κάνει copy-paste, γενικά να είναι ευχαριστημένος με τις χρήσεις του ώστε να μην οδηγηθούμε πάλι στην πειρατεία», εξηγεί ο Γ. Ματσιώτας.

*Το ενδεχόμενο πειρατείας ανησυχεί και τους συγγραφείς, αναφέρει ο Α. Μαχαίρας, αρμόδιος για τα ebooks των εκδόσεων Λιβάνη. «Σκέφτονται τι θα γίνει αν αρχίσουν οι χάκερ ή άλλοι να αντιγράφουν βιβλία. Αυτό είναι βέβαια και δική μας ανησυχία. Αλλά πιστεύω πως δεν θα μπει εύκολα κάποιος στον κόπο να αντιγράψει ένα βιβλίο, που δεν καταναλώνεται εύκολα σε δύο λεπτά όπως ένα τραγούδι. Εμείς επιτρέπουμε μέχρι μία αντιγραφή του ψηφιακού βιβλίου, αλλά εξετάζουμε και το ενδεχόμενο να επιτραπεί και μια τρίτη».

25/12/2009

34 GB «βομβαρδίζουν» καθημερινά τον εγκέφαλο

Ο καταιγισμός πληροφοριών από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης και άλλες πηγές έχουν οδηγήσει στον καθημερινό «βομβαρδισμό» του μέσου ανθρώπινου εγκεφάλου με τόσο μεγάλο όγκο πληροφοριών που θα προκαλούσε ανησυχητική υπερφόρτωση ακόμα και σε ένα φορητό υπολογιστή, σύμφωνα με νέα αμερικανική έρευνα.
Ερευνητές του πανεπιστημίου της Καλιφόρνιας-Σαν Ντιέγκο, υπό τον Ρότζερ Μπον, εκτιμούν ότι κάθε μέρα οι άνθρωποι κατακλύζονται με πληροφορίες ισοδύναμου όγκου 34 Gb (gigabytes), αρκετή ποσότητα για να υπερφορτώσει ένα φορητό υπολογιστή μέσα σε μια εβδομάδα.
Μέσα από τα κινητά τηλέφωνα, το διαδίκτυο, το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο, την τηλεόραση, το ραδιόφωνο, τις εφημερίδες, τα βιβλία κ.α. οι άνθρωποι δέχονται καθημερινά περίπου 100.500 λέξεις ή 23 λέξεις ανά δευτερόλεπτο κατά τη μισή μέρα (12 ώρες) που είναι ξύπνιοι και «καταναλώνουν» πληροφορίες (δηλαδή όταν δεν κοιμούνται, τρώνε ή ασχολούνται με άλλες ανάγκες τους).
Αν και οι άνθρωποι μπορεί να μην διαβάζουν πραγματικά αυτές τις 105.000 λέξεις κάθε μέρα, τόσος υπολογίζεται ότι είναι ο αριθμός που φθάνει στα μάτια και τα αυτιά τους καθημερινά. Αν προσθέσει κανείς τις εικόνες, από βίντεο, games κλπ., φθάνουμε στον όγκο των 34 gigabytes κάθε μέρα κατά μέσο όρο.
Η συνολική κατανάλωση πληροφοριών από τηλεοράσεις, υπολογιστές και άλλα μέσα πληροφόρησης το 2008 εκτιμήθηκε (για τις ΗΠΑ) σε 3,6 εκατομμύρια gigabytes. Τα παραδοσιακά μέσα (τηλεόραση και ραδιόφωνο) εξακολουθούν να κυριαρχούν στην καθημερινή ροή των πληροφοριών με περίπου 60% των ωρών «κατανάλωσης».
Σύμφωνα με τη μελέτη, ο εγκέφαλος μας δεν απειλείται άμεσα, αλλά πάντως δεν αποκλείεται να υπάρχει επιζήμια επίδραση ή η πληροφοριακή «πλημμύρα» να οδηγήσει σε διαφορετική οδό εξέλιξης του ανθρώπινου εγκεφάλου, μέσα από τη δημιουργία νέων νευρωνικών συνδέσεων, με δεδομένο ότι ο εγκέφαλός μας έχει αποδειχτεί πια ότι είναι «εύπλαστος» και μπορεί να «καλωδιωθεί» κάθε φορά με διαφορετικό τρόπο, ανάλογα με την ποσότητα και την ποιότητα των ερεθισμάτων που δέχεται.

Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ

Πέντε χρόνια Firefox

Πέντε χρόνια Firefox

Posted using ShareThis

Η ζωφόρος του Παρθενώνα

Απολαύστε το εκπληκτικότερο γλυπτό του κόσμου από τον υπολογιστή σας, όπως δε θα έχετε την τύχη να το δείτε ποτέ. Παρουσιάζεται το έργο στην ολότητά του, με φωτογραφίες από τα Μουσεία της Ακρόπολης, του Λούβρου, το Βρεττανικό Μουσείο, καθώς και σχέδια των κατεστραμένων τμημάτων του.

Ειδήσεις στα αρχαία ελληνικά

Αφού εμείς απαξάπαντες ασχολούμαστε μόνον με πεφρυγμένα γεώμηλα κάποιοι άλλοι "φραγκολεβαντίνοι" φροντίζουν ακόμα και να μεταφέρουν ειδήσεις άκουσον άκουσον στα αρχαία ελληνικά.

Μια απίστευτη δουλειά ενός  Ισπανού φιλόλογου -καταπληκτικός τύπος με πολύ χιούμορ- ονόματι Joan Coderch-i-Sancho (διαβάστε το όπως θέλετε και αξιοποιήστε τη δουλειά του όπως νομίζετε).

Ε.Ε.: "Θεμελιώδες δικαίωμα" η πρόσβαση στο Διαδίκτυο

Η ελεύθερη πρόσβαση στο Ίντερνετ, καθορίζεται πλέον και μέσω της κοινοτικής νομοθεσίας ως "θεμελιώδες δικαίωμα", στο νομοθετικό κείμενο που ψηφίστηκε από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και αφορά τις τηλεπικοινωνίες. Το κείμενο υπερψηφίστηκε με σημαντική πλειοψηφία (510 ψήφους υπέρ, 40 κατά και 24 αποχές).

"Είναι η πρώτη φορά που ένα νομοθετικό κείμενο αναφέρεται στη χρήση του Διαδικτύου ως θεμελιώδες δικαίωμα. Θελήσαμε να διασφαλίσουμε ότι τα δικαιώματα των πολιτών δεν θα αγνοηθούν και δεν θα καταπατηθούν ", δήλωσε η εισηγήτρια Γαλλίδα σοσιαλίστρια, κ. Κατρίν Τροτμάν (Catherine Trautmann).

Οι νέοι κανόνες που θα διέπουν πλέον τις τηλεπικοινωνίες στην ΕΕ, θα μπουν σε εφαρμογή μέσα σε ενάμισι έτος, τον Ιούνιο του 2011.

Με τους κανόνες αυτούς προβλέπεται να ενισχυθούν τα δικαιώματα των καταναλωτών, να διασφαλισθεί η ελευθερία πρόσβασης στο Διαδίκτυο, να δοθεί ώθηση στον ανταγωνισμό, να βελτιωθεί η προστασία των προσωπικών δεδομένων και να εκσυγχρονισθεί η χρήση του ραδιοφάσματος.

"Αυτό το νομοθετικό πακέτο καταδεικνύει πως το έργο του ΕΚ επηρεάζει την καθημερινότητα των πολιτών. Χαίρομαι ιδιαίτερα που συμβάλαμε στη ενίσχυση των δικαιωμάτων των χρηστών των ηλεκτρονικών επικοινωνιών και του Διαδικτύου", τόνισε ο Πρόεδρος του ΕΚ, κ Jerzy Buzek ο οποίος θα συνυπογράψει το νομοθετικό κείμενο από κοινού με τον σουηδό υπουργό επικοινωνίας κ.Asa Torstensson.

Σε ο,τι αφορά στο Διαδίκτυο, με την νέα νομοθεσία δίνεται ιδιαίτερη σημασία στην αρχή " του τεκμηρίου αθωότητας ". Περιορισμοί πρόσβασης σε χρήστη δεν μπορεί να επιβληθούν παρά μόνο "αν είναι κατάλληλοι, αναλογικοί και απαραίτητοι εντός μιας δημοκρατικής κοινωνίας, με τον οφειλόμενο σεβασμό για το τεκμήριο αθωότητας, το δικαίωμα στην ιδιωτική ζωή και εφ'όσον είναι το αποτέλεσμα μιας δίκαιης και αμερόληπτης διαδικασίας ".

Με την αναγνώριση στην πρόσβαση στο Διαδίκτυο μιας νομικής προστασίας παρόμοιας με αυτή για τα θεμελιώδη δικαιώματα, τα κράτη-μέλη είναι υποχρεωμένα να μεταφέρουν τις εν λόγω ρυθμίσεις στο εθνικό τους δίκαιο έως τις 24 Μαΐου του 2011.

ΠΗΓΗ : http://www.nooz.gr/

Υπέγραψες για το κλίμα;

 

http://www.mazigiatoklima.gr/index.php

Όλοι μαζί μπορούμε.

Ψηφιακή φωτογραφία

Η τέχνη της φωτογραφίας στην ψηφιακή εποχή.

(Οδηγίες: Μετακινήστε τον κέρσορα από πάνω προς τα κάτω. Θα δείτε το Χονγκ-Κονγκ από την ανατολή μέχρι τη δύση του ήλιου. Εντυπωσιακό ψηφιακό κολλάζ φωτογραφιών σε .svf.

Αν δε βλέπετε τίποτα στη συγκεκριμένη σελίδα εγκαταστήστε το Adobe Shockwave Player από εδώ

Πολυτεχνείο 36 χρόνια μετά..

Τότε που οι καρδιές ήταν ανοιχτές..
Τότε που πιστεύαμε ότι όλοι μαζί μπορούμε..
Τότε που είχαμε οράματα για το μέλλον..
Τότε που πολεμούσαμε για μια ιδέα..
Τότε που διεκδικούσαμε όλοι μαζί...

Έτσι για να θυμόμαστε 36 χρόνια μετά, την εποχή της ιδιώτευσης..
Και του χρόνου..

ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΤΕ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ

H Google έχει ταυτιστεί πλέον με την αναζήτηση στο δίκτυο. Όμως πολλές φορές τα αποτελέσματα δεν είναι καθόλου κατάλληλα για τους ανήλικους χρήστες του δικτύου. Εδώ και καιρό η Google  προσπαθεί να βελτιώσει τη μηχανή αναζήτησης αναζητώντας τα κατάλληλα φίλτρα έτσι ώστε τα "ακατάλληλα" αποτελέσματα να μην εμφανίζονται στους ανήλικους.
Μετά από προσπάθειες ετών κατέληξε στο SafeSearch.
Το SafeSearch διαχωρίζει τους ιστότοπους που περιλαμβάνουν πορνογραφικό ή σαφές σεξουαλικό περιεχόμενο και τους αποκλείει από τα αποτελέσματα αναζήτησης. Παρόλο που κανένα φίλτρο δεν είναι ακριβές 100%, το φίλτρο της Google χρησιμοποιεί προηγμένη αποκλειστική τεχνολογία που ελέγχει λέξεις-κλειδιά και φράσεις, διευθύνσεις URL και κατηγορίες ανοικτού καταλόγου.
Για την ενεργοποίηση του φίλτρου χρειάζεται
1. να συνδεθείτε με το λογαριασμό Google (αν δεν έχετε πρέπει να δημιουργήσετε έναν ;-)
2. να πάτε στην αρχική σελίδα
3. να πάτε  Επιλογές αναζήτησης Search settings (Πάνω αριστερά δίπλα στο όνομα του λογαρισμού σας)
4. να επιλέξετε σαν γλώσσα περιβάλλοντος διασύνδεσης τα Αγγλικά (δεν διατίθεται ακόμη στα ελληνικά :-(  και αφού το κάνετε αυτό,
5. να επιλέξετε από το safe search filtering, LOCK SAFE SEARCH
Τελειώσατε. Αν όλα έχουν πάει καλά θα δείτε πάνω δεξιά στην οθόνη τις πολύχρωμες μπάλες της Google.

Για ακόμη καλύτερη εμπέδωση δείτε και αυτό: (δυστυχώς μόνο στα Αγγλικά :-(

Οι Έλληνες ενεργοί, κοινωνικοί χρήστες του δικτύου

Ανέλπιστα αποτελέσματα ανάδειξε για τους Έλληνες μια on line πανευρωπαϊκή έρευνα για τις συνήθειες των χρηστών του διαδικτύου.
...Το 63% έχει προφίλ σε social networking site (κοινωνικής δικτύωσης, ευρωπαϊκός μ.ό. 45%), ποσοστό που φέρνει την Ελλάδα 3η πανευρωπαϊκά, μετά τη Δανία και τη Νορβηγία.
Το 33% ανανεώνει το προφίλ του καθημερινά σε social networking sites (ευρωπαϊκός μ.ό. 15%), ενώ το 37% παρακολουθεί καθημερινά τα προφίλ των φίλων του (ευρωπαϊκός μ.ό. 19%).
Σε σχέση με τις μηχανές αναζήτησης, το 36% χρησιμοποιεί μηχανές αναζήτησης αρκετές φορές την ημέρα (ευρωπαϊκός μ.ό. 22%).
Το 67% τις χρησιμοποιεί τουλάχιστον 1 φορά την εβδομάδα για αναζήτηση προϊόντων/υπηρεσιών που ενδιαφέρεται να αγοράσει (ευρωπαϊκός μ.ό. 59%, το 64% τις χρησιμοποιεί για να αναζητήσει σημείο πώλησης (ευρωπαϊκός μ.ό. 56%)....
Εντυπωσιακότατον .....
Όλη την έρευνα μπορείτε να διαβάσετε εδώ
ΠΗΓΗ: Καθημερινή

Διεθνής Αμνηστία. Δράση: Αγώνας κατά της φτώχειας

Η φτώχεια είναι παραβίαση ενός βασικού ανθρώπινου δικαιώματος.
ΑΠΑΙΤΗΣΤΕ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑ.

http://www.1millionclicksagainstpoverty.org/

Αν θέλεις κι εσύ να γίνεις μέρος της λύσης ενημερώσου τώρα για το τι μπορείς να προσφέρεις.

Διεθνής Αμνηστία Ελληνικό Τμήμα.

Νέο πληκτρολόγιο

Ένα νέο πληκτρολόγιο παρουσίασε σήμερα η Μικρομαλακή. Το χαρακτηριστικό του νέου πληκτρολογίου έγκειται στο γεγονός ότι εγκαταλείπεται πλέον η διάταξη QWERTY και τη θέση της παίρνει αυτή που βλέπετε στη φωτογραφία.

Cloud computing ή υπολογιστικό νέφος (sic)

Απόλυτη ελευθερία κινήσεων μέσα στο «νεφελώδες» δίκτυο
Ο χρήστης έχει πρόσβαση στα αρχεία του οποιαδήποτε στιγμή, από οποιαδήποτε συσκευή

Φανταστείτε πως όλα τα προγράμματα που χρησιμοποιείτε σάς ακολουθούν όπου κι αν βρίσκεστε: μπορούν να «τρέξουν» στο κινητό σας τηλέφωνο, ώστε να ενημερώνετε οποιαδήποτε στιγμή τις βάσεις δεδομένων σας, στο τερματικό ενός internet-cafe για να κάνετε διορθώσεις στις παρουσιάσεις σας, είτε στο μηχάνημα οποιουδήποτε φίλου και γνωστού ώστε να συνεχίσετε τα έγγραφά σας ακριβώς από εκεί που τα έχετε αφήσει. Αυτό ακριβώς υπόσχεται η τεχνολογία του «υπολογιστικού νέφους» (cloud computing), που δίνει τη δυνατότητα σε οποιονδήποτε χρήστη να απεπλακεί από τα… δεσμά του desktop ή του laptop του.

Αρκεί να επιλέξει κάποια από τις διαδικτυακές εφαρμογές οι οποίες αξιοποιούν τη συγκεκριμένη τεχνολογία· σε αυτή την περίπτωση, ούτε το λογισμικό που χρησιμοποιεί αλλά ούτε και τα ίδια τα δεδομένα θα αποθηκεύονται πλέον στο PC του. Αντίθετα, θα βρίσκονται διάσπαρτα σε ένα («νεφελώδες») δίκτυο από υπολογιστές, κέντρα δεδομένων και server, έτσι ώστε να έχει πρόσβαση στα αρχεία του και να τα επεξεργάζεται οποιαδήποτε στιγμή και από οποιαδήποτε συσκευή μπορεί να συνδεθεί στο Ιντερνετ. Και η γκάμα των υπηρεσιών από τις οποίες μπορεί να διαλέξει αυξάνονται ολοένα και περισσότερο, ξεκινώντας από πακέτα εφαρμογών γραφείου (όπως τα Google Docs, Zoho και Thinkfree) και φτάνοντας μέχρι προγράμματα επεξεργασίας φωτογραφιών (Picnik, Adobe Photoshop Express) και δημιουργίας παρουσιάσεων (Sliderocket).

Οπως φαίνεται μάλιστα από τα ονόματά τους, πίσω από πολλές από αυτές τις εφαρμογές βρίσκονται εταιρείες-κολοσσοί, όπως η Sun, η Amazon, η Google ή η ΙΒΜ, γεγονός που δείχνει ότι δεν υπολείπονται σημαντικά σε δυνατότητες συγκριτικά με τα αντίστοιχα προγράμματα που εγκαθιστούμε με τον συμβατικό τρόπο. Αλλωστε, όποιος χρησιμοποιεί τέτοιες εφαρμογές cloud computing έχει επίσης το πλεονέκτημα πως δεν χρειάζεται να πληρώνει ανά τακτά χρονικά διαστήματα για νέες (και συχνά πανάκριβες) εκδόσεις του software, αλλά κι ότι μπορεί να αξιοποιεί σε μηχανήματα με υποτυπώδεις δυνατότητες. Κάτι που σημαίνει πως καθώς ο υπολογιστής πλέον θα πρέπει απλώς να παρέχει πρόσβαση στο Ιντερνετ, το cloud computing δίνει επίσης τέλος στον πονοκέφαλο και τα έξοδα για ολοένα ταχύτερους επεξεργαστές, καλύτερες μνήμες ή μεγαλύτερους σκληρούς δίσκους. Βέβαια, το πιο μεγάλο πλεονέκτημα όλων αυτών των υπηρεσιών είναι πως, στη βασική τους μορφή, προσφέρονται δωρεάν στον απλό ιδιώτη. Εξάλλου, η κύρια πηγή εσόδων των επιχειρήσεων που τις αναπτύσσουν είναι οι χρεώσεις που επιβάλλουν στους εταιρικούς τους πελάτες - πελάτες οι οποίοι, εκτός από εφαρμογές όπως η Google Docs, με τη βοήθεια του cloud computing μπορούν να «νοικιάζουν» και hardware: η Amazon, για παράδειγμα, μέσω της πλατφόρμας Elastic Compute Cloud μισθώνει υπολογιστική ισχύ σε εταιρείες για να «τρέξουν» τα δικά τους προγράμματα. Στοιχείο που, για πολλούς ειδικούς, συνεπάγεται ότι το «υπολογιστικό νέφος» όχι μόνο είναι εφικτό από τεχνολογικής άποψης, αλλά και οικονομικά βιώσιμο ώστε να αποτελέσει το μέλλον στον χώρο της πληροφορικής.

Ωστόσο, δεν είναι λίγοι εκείνοι που βλέπουν με μεγαλύτερη επιφυλακτικότητα αυτό το μέλλον, εστιάζοντας την κριτική τους κυρίως στο γεγονός ότι σήμερα στο Διαδίκτυο δεν υπάρχει ένα ενιαίο «σύννεφο» αλλά ένας… γαλαξίας δικτύων, μέσα από τα οποία κάθε εταιρεία προσφέρει προϊόντα τα οποία συνήθως είναι ασύμβατα με αυτά από τα «νέφη» των ανταγωνιστών της.

Οσο δεν λύνονται αυτά τα προβλήματα συμβατότητας, «στην πραγματικότητα λειτουργούν σαν κλειστά ιδιόκτητα συστήματα στα οποία, αν εγκλωβιστεί κανείς, στο μέλλον θα χρειάζεται να πληρώνει όλο και μεγαλύτερα ποσά για να χρησιμοποιεί τις ίδιες υπηρεσίες», προειδοποιούσε πριν από λίγους μήνες στον Guardian ο Richard Stallman, ιδρυτής του Ιδρύματος για την προώθηση του Ανοικτού Λογισμικού. Και αυτός δεν είναι ο μόνος κίνδυνος που διαβλέπουν ειδικοί σαν τον Stallman, τονίζοντας σε κάθε ευκαιρία πως μόνο για τα προσωπικά δεδομένα που βρίσκονται στον σκληρό μας δίσκο μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι είναι προστατευμένα. Γι’ αυτό και συνιστούν στους χρήστες να μην επιλέγουν τέτοιες υπηρεσίες όταν επεξεργάζονται ευαίσθητες πληροφορίες.

Οι εναλλακτικοί

Ανεξάρτητα από το αν η τεχνολογία cloud computing θα οδηγήσει τελικά σε πιο «ανοικτά» νέφη ή αντίθετα σε υπηρεσίες με μονοπωλιακά χαρακτηριστικά, το σίγουρο είναι πως οι ευρυζωνικές συνδέσεις δεν είναι ακόμη τόσο διαδεδομένες ώστε να μπορεί κανείς να απολαύσει τα οφέλη του «υπολογιστικού νέφους». Αλλωστε, όταν κανείς βρίσκεται εκτός Διαδικτύου, μπορεί εναλλακτικά να χρησιμοποιήσει κάποια από τα προγράμματα ανοικτού κώδικα τα οποία, πέρα από το ότι διατίθενται δωρεάν, έχουν μικρές απαιτήσεις σε hardware και βελτιώνονται από κοινότητες εθελοντών, οι οποίες συχνά αποδεικνύονται εφάμιλλες με τα τεχνικά επιτελεία πολλών εκ των γνωστότερων επιχειρήσεων ανάπτυξης λογισμικού.

Δεν είναι τυχαίο πως στο Διαδίκτυο κυκλοφορούν περισσότερα από 23.000 τέτοια προγράμματα, πολλά από τα οποία έχουν γίνει ιδιαίτερα δημοφιλή επειδή δεν χρειάζονται ιδιαίτερες τεχνικές γνώσεις για να τα «τρέξει» κανείς. Εφαρμογές σαν το λειτουργικό σύστημα Ubuntu χρησιμοποιούνται ήδη όχι μόνο από εκατομμύρια χρήστες, αλλά και από δεκάδες υπηρεσίες και οργανισμούς, όπως η γαλλική αστυνομία ή το διεθνές αεροδρόμιο του San Francisco.
Του Κώστα Δεληγιάννη
Πηγή: ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Η ιστορία της Google σε δύο λεπτά

Ολόκληρη η ιστορία της Google σε δύο λεπτά. Άλλαξε τα πάντα σε έντεκα χρόνια.Και τώρα τι ακολουθεί;

Η παντοκρατορία βέβαια ποτέ δεν ωφέλησε κανένα μας...

28η Οκτωβρίου 1940

Για να μην ξεχνούν οι μεγαλύτεροι και για να μαθαίνουμε όλοι. Ένα εμπεριστατωμένο ντοκυμαντέρ του ΣΚΑΙ για τον πόλεμο του 40, με τη συμμετοχή μεγάλων προσωπικοτήτων, άφθονο αρχειακό ανέκδοτο υλικό, και πολλές μαρτυρίες. Αξίζει να το δείτε, γιατί η ιστορία πρέπει να γράφεται χωρίς κραυγές και χωρίς αποσιωπήσεις.

Η γνώση εκτός από δύναμη είναι και ασφάλεια

Επειδή στο δίκτυο είσαι ό,τι δηλώσεις και επειδή τα πιτσιρίκια στο σπίτι με το φορητό φαίνονται απόλυτα ασφαλή αλλά δεν είναι, καλό είναι να ξέρουμε με ποιούς έχουμε να κάνουμε.
Το Διαδίκτυο είναι ένας ολόκληρος κόσμος, ανοιχτός σε όλους,
καλούς και ... όχι τόσο καλούς ανθρώπους !
* Μάθετε να προστατεύετε τα παιδιά σας.
* Μάθετέ τα να σερφάρουν κριτικά και με ασφάλεια.
* Μάθετέ τα να αναγνωρίζουν τους πιθανούς κινδύνους και να τους αποφεύγουν.
Επισκεφθείτε το Saferinternet.gr

Η ΕΤ-3 στο Γυμνάσιο Οινόης

Η ΕΤ-3 επισκέφθηκε σήμερα το σχολείο μας για ένα ρεπορτάζ σχετικά με το διαδραστικό πίνακα που κατασκεύασε ο διευθυντής του σχολείου κ. Γιώργος Πλεύρης.

Περισσότερα ρεπορτάζ για τον αυτοσχέδιο διαδραστικό πίνακα θα βρείτε στην Καθημερινή καθώς επίσης και στο ιστολόγιο του Γυμνασίου Οινόης, εδώ κι εδώ κι εδώ.

Νέα γρίπη.

Επειδή πολλά γράφονται και ακόμη περισσότερα ακούγονται χρήσιμο είναι να ξέρουμε τα παρακάτω για τη νέα γρίπη.

Και για όσους δεν αρκούν τα παραπάνω μπορούν να δουν αυτό

Προπαντός ψυχραιμία.. ΓΡΙΠΗ ΕΙΝΑΙ ΘΑ ΠΕΡΑΣΕΙ..

Φωτογραφία 17 Gigapixels

Εκπληκτική σύνθεση 2046 φωτογραφιών μεγέθους 96,5 Gigabytes.

Απολαύστε τη μεγαλύτερη ανάλυση που έχετε δει ποτέ.

Το Φροντιστήριο και το Δημόσιο Σχολείο

Με αφορμή το άρθρο «Πώς οι μαθητές μας αντιλαμβάνονται τη σχολική πραγματικότητα» που αναρτήθηκε στο blog μας την Κυριακή, 20 Σεπτεμβρίου 2009 θα ήθελα να εκφράσω δημόσια κάποιες απόψεις μου που αφορούν στις συγκρίσεις, που πολλές φορές αβασάνιστα γίνονται από πολλούς, ανάμεσα στα Φροντιστήρια και στα Δημόσια Σχολεία.

Λοιπόν, ας βάλουμε κάποτε τα πράγματα στη θέση τους, και ας πάψουμε επιτέλους να συγκρίνουμε ανόμοια πράγματα...

Τι σχέση έχει το Φροντιστήριο με το Δημόσιο Σχολείο; Φροντιστήριο σημαίνει περιορισμένος αριθμός μαθητών, ίσης και ίδιας περίπου ικανότητας και επίδοσης ανά τμήμα, και κυρίως εθελοντική και συνειδητή φοίτηση! Δημόσιο Σχολείο σημαίνει πολύ μεγαλύτερος αριθμός μαθητών ανά τάξη, mixed ability classes- δηλαδή τάξεις με μαθητές διαφορετικών επιπέδων και στόχων, και οπωσδήποτε φοίτηση υποχρεωτική…

Οι βασικές, βέβαια, διαφορές που θέλω να επισημάνω είναι πολύ μεγαλύτερες. Σκοπός και στόχος του Φροντιστηρίου είναι, απλά, να δώσει συγκεκριμένες γνώσεις - μασημένη τροφή - που θα βοηθήσει τον υποψήφιο φοιτητή να πετύχει την είσοδό του σε κάποιο Ανώτατο Εκπαιδευτικό Ίδρυμα. Το Φροντιστήριο δεν είναι Σχολείο...Δεν παρέχει ΠΑΙΔΕΙΑ.

Ο ρόλος του Δημόσιου Σχολείου είναι τελείως διαφορετικός, ή τουλάχιστον έτσι θα έπρεπε να είναι...Πάνω από όλα, Σχολείο σημαίνει ΠΑΙΔΕΙΑ, -κοινωνικοποίηση, συντροφικότητα, αλληλεγγύη, αλτρουισμός, πνευματική ανάταση, κριτική σκέψη, γνώσεις...- Οι γνώσεις από μόνες τους, όπως παρέχονται από τα φροντιστήρια, δεν συνιστούν ΠΑΙΔΕΙΑ αν δεν συνοδεύονται από όλες τις άλλες συνιστώσες! Το Δημόσιο Σχολείο στοχεύει στην ΠΑΙΔΕΙΑ μάλλον, παρά στη στείρα παροχή «χρηστικών» και μόνο γνώσεων, γνώσεις πολλές φορές άχρηστες ή και λαθεμένες.

Έχει αδυναμίες το Δημόσιο Σχολείο, και δεν αντιλέγει κανείς γι αυτό... Ωστόσο όταν αποφασίσουμε να το αξιοποιήσουμε σωστά, όταν θελήσουμε να του προσδώσουμε την πρέπουσα θέση και αίγλη που του αρμόζει, όταν το προσανατολίσουμε προς τον παράγοντα Άνθρωπο, τότε θα ευτυχήσουμε να έχουμε ένα Σχολείο που θα ανταποκρίνεται στις προσδοκίες όλων μας, αλλά κυρίως εκείνων που το πιστεύουν και το αγαπούν! Θα είναι ο παράγοντας εκείνος που θα πλάθει χαρακτήρες, θα αφυπνίζει συνειδήσεις, θα αμφισβητεί, θα αντιμάχεται το σκοταδισμό και την οπισθοδρόμηση, θα είναι η Αναγέννηση και όχι ο Μεσαίωνας…Αυτός είναι, κατά την άποψή μου, ο ρόλος του Δημόσιου Σχολείου, και έτσι θα πρέπει να τον αντιλαμβανόμαστε όλοι, κυρίως εμείς που εμπλεκόμαστε ενεργά στη λειτουργία του, εμείς που μοχθούμε ειλικρινά γi' αυτό, που καθημερινά δίνουμε μάχες κάτω από αντίξοες, πολλές φορές, συνθήκες μέσα και έξω από την τάξη για την υλοποίηση των στόχων του…

Πώς οι μαθητές μας αντιλαμβάνονται τη σχολική πραγματικότητα

Μήπως επιτέλους πρέπει όλοι μας να αφυπνιστούμε;

Αλλαγή του τρόπου διδασκαλίας, περισσότερη προσοχή από τους εκπαιδευτικούς, νέα σύγχρονα σχολικά βιβλία, λιγότερη ύλη και περισσότερες εκπαιδευτικές δραστηριότητες ζητούν οι μαθητές από το υπουργείο Παιδείας και την πολιτεία. Μάλιστα, σε έρευνα που έγινε σχετικά με τις στάσεις και τις αντιλήψεις των μαθητών στα σχολεία της χώρας μας, ένα μεγάλο ποσοστό των ερωτηθέντων περιέγραψε τα φροντιστήρια όπως θα έπρεπε να είναι τα δημόσια σχολεία! Στο ερώτημα γιατί πηγαίνουν φροντιστήρια (ένα 80% του δείγματος τα θεωρεί απαραίτητα) οι ερωτηθέντες ανέφεραν ότι οι καθηγητές τους ενδιαφέρονται περισσότερο για τους μαθητές (67%), επιλέγονται λιγότερα άτομα ανά τμήμα, διατυπώνουν ευκολότερα τις απορίες τους και παίρνουν κατανοητές απαντήσεις (77%). Σε ένα ποσοστό 21% οι μαθητές απαντούν ότι, αν οι καθηγητές τους δίδασκαν σε φροντιστήρια, θα ήταν πολύ καλύτεροι στη δουλειά τους...

Στην ίδια έρευνα ένα μεγάλο ποσοστό (23%) απαντά ότι δεν θυμάται καμία ευχάριστη στιγμή στο σχολείο του στη διάρκεια της διδασκαλίας απαιτητικών μαθημάτων και ένα ποσοστό 7% βρίσκει όλες τις στιγμές στο σχολείο δυσάρεστες.

Οι μαθητές χαρακτηρίζουν τη Φυσική και τα Αρχαία από το πρωτότυπο κείμενο ως τα δυσκολότερα μαθήματα του σχολείου, συμπέρασμα στο οποίο συμφωνούν οι γονείς και οι εκπαιδευτικοί τους. Τα Νεοελληνικά Κείμενα, η Πληροφορική και η Γλώσσα-Εκθεση κρίνονται ως τα ευκολότερα μαθήματα του σχολείου. Στην ίδια κατεύθυνση, σε ποσοστό 58% οι γονείς που απάντησαν στην έρευνα αναφέρουν ότι τα παιδιά τους αντιμετωπίζουν προβλήματα στα μαθήματα Αρχαία, Μαθηματικά, Φυσική και Χημεία. Την έρευνα έκανε εφέτος ο διευθυντής του 9ου Γυμνασίου Καλλιθέας δρ Νίκος Αναστασάτος και η εκπαιδευτικός κυρία Λίνα Κεχαγιά σε ένα μεγάλο δείγμα μαθητών, γονέων και εκπαιδευτικών. «Το ποσοστό που δεν θυμόταν καμία ευχάριστη στιγμή, σε συνδυασμό με το είδος των υπόλοιπων απαντήσεων, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η διδακτική πράξη χρειάζεται όχι απλά βελτίωση αλλά σημαντικές αλλαγές» δηλώνει χαρακτηριστικά στο «Βήμα» ο κ. Αναστασάτος.

O ι δύο επιστήμονες «ακτινογράφησαν» το ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα στην καθημερινή λειτουργία του και κατέληξαν στα παρακάτω συμπεράσματα:

* Οι μαθητές και οι μαθήτριες των σχολείων είναι εμφανώς δυσαρεστημένοι/ες από τον τρόπο λειτουργίας των σχολείων τους. Το 48% των ερωτηθέντων επιθυμεί να αλλάξουν τα βιβλία, το 44% επιθυμεί να μην εξετάζεται γραπτώς, το 66% θεωρεί ότι οι εκπαιδευτικές επισκέψεις βοηθούν στην καλύτερη κατανόηση του μαθήματος και συμβάλλουν στην έγερση ενδιαφέροντος εκ μέρους των μαθητών.

* Το 40% του δείγματος απαντά ότι πήγε ή πηγαίνει φροντιστήριο σε κάποιο ή κάποια από τα μαθήματα του σχολείου του. Από τους μαθητές που δήλωσαν ότι πήγαν φροντιστήριο το 38% επιθυμεί να βελτιώσει το επίπεδό του στα Μαθηματικά, το 26% στα Αρχαία, το 26% στη Φυσική και το 10% στη Χημεία. Σε ποσοστό 62% οι μαθητές θα ήθελαν να γίνονταν φροντιστήρια στο σχολείο στα Αρχαία, το 61% στη Φυσική, το 44% στα Μαθηματικά και το 36% στη Χημεία. Πάντως οι μαθητές απαντούν ότι το φροντιστήριο τους βοηθάει για τους εξής λόγους: το 75% επειδή ήταν λιγότεροι οι μαθητές, το 67% επειδή οι καθηγητές ενδιαφέρονταν περισσότερο γι΄ αυτούς, το 77% επειδή διετύπωναν ευκολότερα τις απορίες τους, το 76% επειδή δεν είχαν το άγχος της βαθμολογίας, το 77% επειδή το φροντιστήριο ήταν συνεπέστερο και προσεκτικότερο συγκριτικά με το σχολείο.

* Το προφίλ του καθηγητή που θα ήθελαν οι μαθητές είναι αρκετά διαφορετικό από εκείνο που συναντούν στα σχολεία τους. Το 66% του δείγματος επιθυμεί να εξηγεί ο εκπαιδευτικός το μάθημα περισσότερο, το 59% επιθυμεί να είναι μικρότερη η ύλη, το 71% επιθυμεί να γίνεται η δουλειά στο σχολείο και όχι στο σπίτι, το 64% επιθυμεί να δίδονται πρωτοβουλίες στους μαθητές και να υπάρχει συνεργασία με τους συμμαθητές τους.

* Η Φυσική και τα Αρχαία από πρωτότυπο θεωρούνται τα δυσκολότερα μαθήματα και τα Νεοελληνικά Κείμενα, η Πληροφορική και η Γλώσσα-Εκθεση τα ευκολότερα. Οι μαθητές ορίζουν τον βαθμό δυσκολίας των διδασκόμενων μαθημάτων (δύσκολο - πολύ δύσκολο) σε ποσοστό 44% τα Αρχαία από πρωτότυπο, 26% τα Αρχαία από μετάφραση, 12% την Ιστορία, 8% τη Γλώσσα-Εκθεση, 20% τα Μαθηματικά, 48% τη Φυσική και 35% τη Χημεία. Μόλις το 4% θεωρεί δύσκολη την Πληροφορική, ενώ κανείς δεν δηλώνει ότι υπάρχει μεγάλος βαθμός δυσκολίας στα Νεοελληνικά Κείμενα.

* Στην ερώτηση «να θυμηθούν μια ευχάριστη στιγμή την προηγούμενη χρονιά σε ένα μάθημα που θεωρούν δύσκολο» το 33% απαντά ότι αυτή ήταν όταν απάντησε ή έγραψε σωστά σε κάποιο μάθημα, το 22% θυμάται στιγμές όπου υπήρχε συζήτηση και ευχάριστη ατμόσφαιρα στην τάξη, το 7% όταν υπήρχε κάποιο κενό στο μάθημα, το 2% όταν άλλαξαν κάποιον καθηγητή και 1% στις ομαδικές εργασίες όπου απάντησαν σωστά μόνο αυτοί σε ερωτήματα που τέθηκαν. Ενα ποσοστό 23% απαντά ότι δεν υπήρξε καμία τέτοια στιγμή. «Το ποσοστό που δεν θυμόταν καμία ευχάριστη στιγμή, σε συνδυασμό με το είδος των υπόλοιπων απαντήσεων, μας οδηγεί στο συμπέρασμα ότι η διδακτική πράξη χρειάζεται όχι απλά βελτίωση αλλά σημαντικές αλλαγές» δηλώνει χαρακτηριστικά ο κ. Αναστασάτος.

* Στην ερώτηση «να θυμηθούν μια δυσάρεστη στιγμή την προηγούμενη χρονιά σε ένα μάθημα που θεωρούν ως δυσκολότερο» το 56% απαντά ότι αυτό έγινε όταν δεν απάντησε σωστά σε κάποια ερώτηση ή διαγώνισμα, ένα 5% θυμάται άσχημη συμπεριφορά καθηγητή ή αποβολή, το 7% βρίσκει όλες τις στιγμές άσχημες, ενώ το 23% δεν απαντά.

Πηγή Εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ

Το σπίτι μας

Καταπληκτική ταινία του Yann Athus-Bertrand με θέμα το σπίτι μας. Τη γη όπως δεν την έχετε δει ποτέ. Αξίζει να αφιερώσετε μία ώρα και τριαντατρία λεπτά από τις εικοσιτέσσερις της μέρας για να δείτε αυτό το αριστούργημα.
http://www.youtube.com/watch?v=jqxENMKaeCU&feature=featured

Εκπληκτικές όψεις του πιο όμορφου και ποικιλόμορφου πλανήτη στο σύμπαν. Για να εκτιμήσουμε αυτό που έχουμε και να συνειδητοποιήσουμε την καταστροφή που επιφέρει ο καθένας μας κάθε μέρα.
Και για όσους θέλουν να απολαύσουν τις τέλειες φωτογραφίες του Yann Athus-Bertrand ακόμα και στην επιφάνεια εργασίας του υπολογιστή τους ας επισκεφθούν τη Γη από ψηλά ή τον καταπληκτικό ιστότοπο του δημιουργού με την υπέροχη μουσική υπόκρουση.

Όμορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος

Σήμερα υπάρχουν περισσότεροι από 27.000.000 εκατομμύρια σκλάβοι, περισσότεροι απ’ οποιαδήποτε άλλη εποχή στην Ιστορία του ανθρώπου. Σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, στις ΗΠΑ μοναχά υπολογίζεται ότι πέφτουν θύματα trafficking περίπου 17.500 άνθρωποι ετησίως.

Με τον όρο δουλεία περιγράφεται κάθε κατάσταση αναγκαστικής εργασίας, συχνά χωρίς ανταμοιβή, υπό την απειλή σωματικής ή/και ψυχολογικής βίας από την οποία δεν μπορεί να απομακρυνθεί κάποιος, στερούμενος την ελευθερία του.

Σήμερα, οι περισσότεροι σκλάβοι εντοπίζονται στη Νότια Ασία, την Ινδία, το Πακιστάν, το Μπαγκλαντές και το Νεπάλ. Οι περισσότεροι από αυτούς εξαναγκάζονται να εργάζονται στη γεωργία, την εξόρυξη μετάλλων κ.α. Οι περισσότεροι σημερινοί δούλοι δεν έχουν πέσει θύματα trafficing.

Το ποσοστό της «κληρονομικής» σκλαβιάς, που μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά είναι πολύ υψηλό ακόμα και σήμερα σε πολλές περιοχές του κόσμου, με 10-12 εκατ. σκλάβων να έχουν βρεθεί σε αυτή την κατάσταση από την γέννησή τους, λόγω κάποιου οικογενειακού χρέους. Οικογένειες που βρίσκονται σε ανάγκη, αναγκάζονται να δανειστούν χρήματα υπό τον όρο ότι θα υποθηκεύσουν το σώμα τους. Όμως με την λήψη του δανείου, αυτόματα πλέον δεν τους ανήκει ο εαυτός τους, κι έτσι η αποπληρωμή του χρέους δεν είναι εφικτή. Και το χρέος περνά από γενιά σε γενιά.

«Συναντήσαμε χιλιάδες οικογένειες, ακόμα και ολόκληρα χωριά που τελούν υπό καθεστώς σκλαβιάς, όλοι δουλεύουν για έναν άνθρωπο, από γενιά σε γενιά, ακόμα και για χρέος που δεν ξεπερνά τα 10 δολάρια» λέει ένας από τους πρωτοπόρους στην καταπολέμηση της σύγχρονης δουλείας και ιδρυτής της μη κυβερνητικής οργάνωσης Free The Slaves, Kevin Bales. Η οργάνωση έχει επιτύχει την απελευθέρωση χιλιάδων ανθρώπων από το ζυγό, σε ολόκληρο τον κόσμο.

«Δεν έχει υπάρξει ούτε μία μέρα στην Αμερική, από την ανακάλυψή της μέχρι και αυτή τη στιγμή που διαβάζετε αυτή την πρόταση, χωρίς δουλεία» ο κ. Bales. Συντηρητικές εκτιμήσεις κάνουν λόγο για τουλάχιστον 50.000 δούλους στις σημερινές ΗΠΑ, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι γυναίκες που εξαναγκάζονται να εκδίδονται.

Η γεωργία στη Νότια Φλόριντα είναι ένας τομέας όπου ανθεί το δουλεμπόριο. Φτωχοί ανθρώποι δελεάζονται από την υπόσχεση μιας θέσης εργασίας και, συχνά με δικά τους έξοδα, μεταβαίνουν σε κάποια φυτεία όπου βρίσκονται υπό την απειλή όπλου να πρέπει να εργάζονται εξοντωτικές ώρες, χωρίς ανταμοιβή και δικαιώματα.

Το νομικό πλαίσιο για τη μετανάστευση στις ΗΠΑ δημιουργεί συνθήκες που ευνοούν την υποδούλωση ανθρώπων. Για παράδειγμα, ένας νόμος του 1940 επιτρέπει στους καλλιεργητές και εργοστασιάρχες να κάνουν αίτηση για ειδική βίζα που επιτρέπει την είσοδο σε «φιλοξενούμενους εργαζόμενους». Λόγω έλλειψης επιθεωρητών, όμως, δεν ελέγχονται ποτέ οι συνθήκες υπό τις οποίες εργάζονται αυτοί οι άνθρωποι.

«Ελάχιστα από τα προϊόντα που φτάνουν στα χέρια μας δεν έχουν περάσει από τα χέρια ενός σκλάβου. Βαμβάκι, κακάο, ζάχαρη, ρούχα, ηλεκτρονικά, κινητά τηλέφωνα, ότι μπορείτε να φανταστείτε», λέει ο κ. Bales.

Πηγή: DemocracyNow.org , tvxs.gr

Γυρεύω για όλους μας το ίδιο όμορφο στέγαστρο, φτιάχνω φωτιά για όποιον θέλει κόσμο αταίριαστο. Για τα μάτια ενός παιδιού που ψάχνει γη, γκρεμίζω ουρανούς,
Ντροπή μας..

Λεξικό όρων

Open publication - Free publishing - More greek

Νέα περίοδος επιμόρφωσης Β' επιπέδου

Δημοσιεύθηκε Ανακοίνωση - Πρόσκληση εκδήλωσης ενδιαφέροντος προς τα Κέντρα
Στήριξης Επιμόρφωσης (Κ.Σ.Ε.) για την υλοποίηση επιμορφωτικών προγραμμάτων κατά την
1η επιμορφωτική περίοδο (Οκτώβριος 2009 - Μάιος 2010) της Πράξης «Επιμόρφωση των
Εκπαιδευτικών για την Αξιοποίηση και Εφαρμογή των ΤΠΕ στη Διδακτική Πράξη» του Ε.Π.
«Εκπαίδευση και δια βίου μάθηση».

Πατήστε εδώ για να δείτε το κείμενο της Πρόσκλησης που έχει δημοσιευθεί στην Πύλη Ενημέρωσης και Συνεργασίας Β' Επιπέδου: http://b-epipedo2.cti.gr

Ελληνωνύμων ενεργός αφελληνισμός

Ένα εκπληκτικής σύλληψης άρθρο του φίλου Χρήστου Γιανναρά για την αλήθεια, τη χρησιμοθηρία, τους πολίτες, τη δημοκρατία, το νέο;; μουσείο της Ακρόπολης...
Συμφωνώ και επαυξάνω. Διαβάστε το.

"Το ζητείν απανταχού το χρήσιμον ήκιστα αρμόζει τοις μεγαλοψύχοις και ελευθερίοις", λέει ο Αριστοτέλης. Δεν ταιριάζει σε ελεύθερους και μεγαλόψυχους ανθρώπους να ζητάνε παντού τη χρησιμότητα, να αξιολογούν το κάθε τι κρίνοντας πρωταρχικά πόσο χρήσιμο είναι. Το πρωτείο της χρησιμότητας δηλώνει υποταγή στις ενστικτώδεις ορμές εγωτικής αυτοσυντήρησης, μικρόψυχη έγνοια ατομικής εξασφάλισης. Οχι ελευθερία από την αναγκαιότητα, όχι μεγαλοψυχία.

Στον γεωγραφικό χώρο που ορίζουν η ευρωπαϊκή και η ασιατική ακτή του Αιγαίου και το μεταξύ αρχιπέλαγος γεννήθηκε, για πρώτη φορά στην ανθρώπινη Ιστορία, το αίτημα να έχει προτεραιότητα η αλήθεια και όχι η χρησιμότητα. Γεννήθηκε η κριτική σκέψη: Η ανάγκη των Ελλήνων να διακρίνουν το πραγματικό από την ψευδαίσθηση, την αλήθεια από το ψέμα, την έγκυρη γνώση από την υποκειμενική εντύπωση. Να ξεχωρίσουν τον αξιόπιστο («πιστόν») από τον αναξιόπιστο («άπιστον») λόγο. Γεννήθηκε η φιλοσοφία, η επιστήμη.

Να γίνει ξεκάθαρο: Η προτεραιότητα της αλήθειας και όχι της χρησιμότητας δεν ήταν για τους Ελληνες ηθική επιταγή, ιδεαλιστικό αιτούμενο. Ηταν ανάγκη, ανάγκη κοινή, δηλαδή εμπειρικά κοινωνούμενη. Μια ανθρώπινη συλλογικότητα σημαδεύει την Ιστορία όχι με ηθικοπλαστικές «αξίες» και ιδεαλιστικές στοχεύσεις, αλλά με την ιεράρχηση των αναγκών της – ποια ανάγκη έρχεται πρώτη και ποια δεύτερη. Πρώτη ανάγκη για τους Ελληνες, μέσα από διεργασίες αιώνων, αναδύθηκε το αίτημα της αλήθειας. Στη μεσαιωνική και νεώτερη Ευρώπη (ώς σήμερα) το αίτημα των Ελλήνων υιοθετήθηκε με ενθουσιασμό, αλλά παραλλαγμένο σε ανάγκη για αποτελεσματικότητα, που είναι η αναιδέστερη μορφή χρησιμοθηρίας. Γι’ αυτό και η «επιστήμη» της Δύσης οδηγεί οπωσδήποτε στη χρησιμότητα, ακόμα και του Αουσβιτς ή της Χιροσίμα.

Η αλήθεια, όσο υπήρχε Ελληνισμός, ήταν από μόνη της το μέγιστο αγαθό και η κριτική αναζήτηση του αληθούς υπηρετούσε την κοινή ανάγκη να προσδιοριστεί τελικά η αλήθεια όχι ως γνώση μόνο, αλλά και ως ύπαρξη. Να προσδιοριστεί το αληθινά υπαρκτό (το «όντως ον»): αυτό που υπάρχει χωρίς περιορισμούς, μεταβολές, φθορά – αυτό που δεν πεθαίνει. Να προσδιοριστεί το πραγματικά υπαρκτό, γιατί ανάγκη του Ελληνα ήταν να μιμηθεί τον «τρόπο» ύπαρξης του όντως υπαρκτού: ανάγκη να «αθανατίζει» ο άνθρωπος, όπως είπε ο Πλάτων.

Αυτή η δεύτερη κοινή (εμπειρικά κοινωνούμενη) ανάγκη γέννησε το δεύτερο άλμα των Ελλήνων στην πανανθρώπινη Ιστορία: Αλμα μετάβασης από την «κοινωνίαν της χρείας» στην «κοινωνίαν του αληθούς» ή (με άλλη διατύπωση) από τη «φυσική κοινωνία» στην «πολιτική κοινωνία». Η «χρεία», η προτεραιότητα της χρησιμότητας, συγκροτεί κατά φυσική αναγκαιότητα (όχι κατ’ ελευθερίαν) τη συλλογική συμβίωση των ανθρώπων – με τον καταμερισμό της εργασίας και τις ανταλλακτικές σχέσεις κοινωνούνται οι βιοποριστικές ανάγκες, δημιουργείται η «φυσική κοινωνία». Με στόχο την κοινή πραγμάτευση του αληθούς, τη μίμηση του «τρόπου» της αθανασίας, γεννιέται η «πόλις», η «πολιτική κοινωνία»: μεταβάλλεται η αναγκαιότητα της συνύπαρξης σε ελεύθερο κοινό άθλημα να «αληθεύει» ο βίος, να είναι «κατ’ αλήθειαν» οι σχέσεις κοινωνίας.

Οι Ελληνες ονόμασαν «πόλιν» όχι τον αριθμητικά (ποσοτικά) διευρυμένο οικισμό, αλλά έναν άλλο «τρόπο» συλλογικότητας, θεσμικά και λειτουργικά ομόλογο του «αληθούς». Πιστοποιούσε η ελληνική εμπειρία ότι το αληθινά υπαρκτό στοιχείο της αισθητής πραγματικότητας (το άφθορο, αναλλοίωτο, αθάνατο) είναι ο δεδομένος και ανερμήνευτος «ξυνός» (κοινός) λόγος, η λογικότητα που προκαθορίζει το είδος και τις σχέσεις των υπαρκτών. Τα επιμέρους (ατομικά) υπαρκτά είναι φθαρτά, εφήμερα. Ομως, ο λόγος της μορφής και της δια-μόρφωσης των υπαρκτών είναι αιώνιος και αθάνατος, αυτός μεταβάλλει το σύμπαν σε «κόσμον» (κόσμημα) αρμονίας, ευταξίας, κάλλους.

Αυτή την κοσμιότητα των «κατά λόγον» και «ανά τον λόγον» σχέσεων, τον λόγο-τρόπο της αλήθειας και αθανασίας, θέλει να πραγματώσει η πολιτική κοινωνία, «ο μικρός της πόλεως κόσμος». Και η πραγμάτωση δεν είναι θέμα κοινής συμφωνίας («κοινωνικού συμβολαίου»), αλλά κοινού συνεχούς αθλήματος. «Πολίτης» είναι όποιος ελεύθερα δέχεται την τιμή να μετέχει στο άθλημα αληθείας που είναι η πολιτική. Την ευθύνη να τηρούνται οι όροι του αθλήματος την έχουν όλοι οι πολίτες, το «κράτος» (εξουσία - ευθύνη) το επιφορτίζεται όλος ο «δήμος» – το «πολίτευμα» (τρόπος λειτουργίας της «πόλεως») είναι «δημοκρατία».

Δυο ενδεικτικές συνέπειες έχει η τιμή να είσαι «πολίτης», μέτοχος του αθλήματος να αληθεύει ο βίος, του πολιτικού αθλήματος: Είναι αδιανόητο να θιγεί ή να κακωθεί το σώμα του πολίτη, αδιανόητη η σωματική βάσανος. Μαστιγώσεις, φραγγελώσεις, ακρωτηριασμοί, αυτονόητες σε εκείνους τους αιώνες ποινές, αποκλείονται στην ελληνική «πόλιν». Ο Σωκράτης καταδικάζεται από την Εκκλησία του Δήμου σε θάνατο (διότι και η δημοκρατία κάνει λάθη), αλλά δεν υπάρχει δήμιος να εφαρμόσει την ποινή: Θα πάρει μόνος του, ελεύθερα, να πιει το κώνιον ή θα φύγει από την πόλη.

Δεύτερη ενδεικτική συνέπεια: Οι πολίτες στη δημοκρατία δεν εκλέγονται στα θεσμικά αξιώματα, κληρώνονται. Οποιος έχει την τιμή να είναι πολίτης, είναι εξ ορισμού και ικανός για οποιοδήποτε αξίωμα - ευθύνη διαχείρισης των κοινών. Ούτε έχει σημασία το γεγονός ότι η πραγμάτωση της δημοκρατίας διήρκεσε ελάχιστες δεκαετίες, στην Αθήνα και μόνο. Την Ιστορία τη σημάδεψε η στόχευση των Ελλήνων, αυτή παραμένει πανανθρώπινο μέτρο και κριτήριο αποτίμησης των προτεραιοτήτων κάθε συλλογικότητας.

Βέβαια, το μέτρο - κριτήριο αλλοτριώθηκε, το καπηλεύτηκαν λαοί βαρβαρικοί χρησιμοθηρικών προτεραιοτήτων, κυρίως μετά την εξαφάνιση του Ελληνισμού από το ιστορικό προσκήνιο με την Τουρκοκρατία. Πόσοι καταλαβαίνουν σήμερα, στον διεθνή χώρο, ότι η «πολιτική» στοχεύει στον «κατ’ αλήθειαν» βίο, ότι η «δημοκρατία» προϋποθέτει άξονα μεταφυσικής αναζήτησης, ότι είναι άθλημα σχέσεων κοινωνίας, όχι «συμβόλαιο» για τη θωράκιση κάθε εγωτικής αυτονομίας.

Θεωρητικά, το ελλαδικό κρατίδιο που προέκυψε από την εξέγερση του 1821 θα μπορούσε να διασώσει, έστω και μόνο ως συνείδηση και μαρτυρία, την ειδοποιό διαφορά και ταυτότητα του Ελληνισμού μέσα στην Ιστορία. Ομως ποτέ δεν διδαχθήκαμε στην παιδεία του κρατιδίου, ούτε ως πληροφορία, τι σημαίνουν για την ανθρωπότητα τα δύο άλματα των κάποτε Ελλήνων: η γέννηση της κριτικής σκέψης και η ανάδυση της πολιτικής κοινωνίας.

Το ελλαδικό κρατίδιο είναι μια μιμητική απόφυση της Δύσης, δεν υπάρχει τίποτα ελληνικό στο ελλαδικό κρατίδιο – θεσμοί, παιδεία, Τέχνη, ατομική καλλιέργεια, όλα μεταπρατικά, όλα απομιμήσεις και πιθηκισμός. Γι’ αυτό και πανηγυρίζουμε ανίδεοι, οι Ελληνώνυμοι του βαλκανικού νότου, που ένας Αμερικανοελβετός έστησε απέναντι από τον ιερό βράχο της Ακρόπολης τη βλάσφημη νεοπλουτίστικη αναίδεια της χρησιμοθηρίας αρχιτεκτονημένη – ναι, απέναντι στο σύμβολο του μεταφυσικού στόχου της πολιτικής, τον Παρθενώνα.

Και είναι το αρχιτεκτόνημα του Ελβετού απολύτως συντονισμένο με την τεταρτοκοσμική μας «δημοκρατία».

Ευτυχείτε.

Πηγή : http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_247_12/07/2009_321944

Η δύναμη των blogs

Ένα ενδιαφέρον άρθρο για τη δύναμη των Blog (http://www.tovima.gr/default.asp?pid=46&ct=6&artId=265464&dt=15/07/2009)
Η εκρηκτική λειτουργική σύζευξη (ή «διακλάδωση») μεταξύ πληροφορίας και διαδικτυακής τεχνολογίας ενέχει κρίσιμες διαστάσεις καθημερινής κοινωνικής επανάστασης. Η τεράστια, ανεξάντλητη και αναπόδραστη δύναμη των «weblogs» ή «blogs» (ελληνιστί ιστολόγια) γονάτισε και συνέτριψε τη στατική, ομοιογενοποιητική και μονόδρομη λογική της τηλεόρασης και της τηλεοπτικής ενημέρωσης. Τα blogs δυνητικά αναταράσσουν τα λιμνάζοντα νερά της καθημερινότητας, αναστατώνουν, ετερογενοποιούν και αποσταθεροποιούν την κοινωνία, παράγοντας συνεχώς πολλαπλές «συνεργατικές αλήθειες» και μια «μεταβλητή κοινωνική γεωμετρία». Αλλά δεν υπάρχει τίποτα πιο κοινωνικό από τα ίδια τα blogs!
Για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρώπινης επικοινωνίας το «ακροατήριο» (audience) αυτονομείται, απομαζικοποιείται, εξατομικεύεται και κινητοποιείται-ενεργοποιείται, κατά τρόπο διαλογικό-διαδραστικό, γνήσια δημοκρατικό και ουσιαστικά συμμετοχικό. Τώρα πλέον πολλοί επικοινωνούν με πολλούς και όχι ένας με έναν (π.χ. τηλέφωνο), ή ένας με πολλούς (π.χ. ραδιόφωνο, τηλεόραση): «Το Ιnternet δεν είναι μεγάφωνο, είναι συζήτηση» (J.D. Lasica). Το κλασικό δίπολο πομπός- δέκτης καταργείται, εφόσον όλοι μας γινόμαστε πομποί και δέκτες ταυτoχρόνως, συμβάλλοντας συνειδητά ή ασύνειδα στη «διαιώνιση της συζήτησης» (Ηans-Georg Gadamer).
Τα blogs καταδεικνύουν και αποδεικνύουν στην πράξη ότι η κοινωνική δυναμική δεν θα πάψει ποτέ να μας εκπλήσσει, ευχάριστα ή δυσάρεστα ( τουλάχιστον έτσι μπορούμε πάντοτε να αποφεύγουμε τη μονοτονία και... να ελπίζουμε )! Η ηνιόχηση (δηλαδή, ο ολοκληρωτικός έλεγχος από τα πάνω ) της κοινωνικής δυναμικής, υπό τη μορφή λ.χ. μιας ορθολογιστικής «επιστημονικής κοινωνικής πολιτικής», φαντάζει απολύτως ανέφικτη. Η κοινωνική δυναμική ούτε ελέγχεται, ούτε υποτάσσεται, ούτε περιστέλλεται. Το παραδοσιακό «θετικιστικό» όραμα της γραφειοκρατικής «κοινωνικής μηχανικής» (κατά τον Αuguste Comte) είναι πέρα για πέρα άπιαστο, ανεδαφικό και ουτοπικό. Για να ακριβολογούμε, αποτελεί μια γιγαντιαία φενάκη.
Μετά τη ραγδαία ανάπτυξη και διείσδυση του ευρυζωνικού Ιnternet, οι κοινωνικές πραγματικότητες παράγονται διαρκώς με ταχύτατους ρυθμούς. Πιο συγκεκριμένα, με την αθόρυβη έλευση του λεγόμενου «κοινωνικού ιστού» («social web» ή «web 2.0») δημιουργείται ταχύτατα ένα εντελώς ρευστό και αποκεντρωμένο ή ά-κεντρο παγκόσμιο «δυνητικό σύστημα» (ένα αχανές και αδόμητο σύστημα αυτο-οργανούμενων, αυτο-ρυθμιζόμενων και αυτο-εξελισσόμενων δυνητικών κοινοτήτων), το οποίο ορθώνεται καθημερινά ενάντια στο αυταρχικό, μονολογικό, αυστηρά κεντροποιημένο σύστημα της τηλεόρασης και τα απρόσωπα «μαζικά» ακροατήριά της.
Θεωρητικά, μια επικοινωνιακή συνθήκη σύμφωνα με την οποία απλώς όλοι μιλούν με όλους συνεπάγεται την απόλυτη σταθερότητα του συστήματος και την προβλέψιμη περιοδική αναπαραγωγή της κοινωνικής τάξης (μια κατάσταση δηλαδή μονότονης, ανιαρής και βαρετής κοινωνικής ισορροπίας ). Στην πραγματικότητα όμως, εντός του κυβερνοχώρου πολλοί μιλούν με πολλούς (πέρα από προκαθορισμένα δίπολα), δημιουργώντας ακατάπαυστα τοπικότητες και, άρα, εγγενώς πολύπλοκες συνθήκες ριζικού μετασχηματισμού της κοινωνικής δομής (online και offline).
Φυσικά, μιλάμε εδώ για νέες εναλλακτικές δυνατότητες κοινωνικής και πολιτικής αλλαγής, οι οποίες, ως εκ της φύσεώς τους, είναι μη γραμμικές και μη προβλέψιμες. Το σίγουρο είναι ότι το ταξίδι στην αχανή «χώρα του blogistan» θα συνεχίσει να μας γοητεύει, να μας συναρπάζει και να μας επιφυλάσσει σημαντικές εκπλήξεις, καινοτομίες και ανατροπές ( for better or for worse... )!
Ο κ. Χ. Τσέκερης είναι αναπληρωτής καθηγητής Κοινωνιολογίας στην Αστυνομική Ακαδημία και διδάσκων στο Πάντειο Πανεπιστήμιο.

Μαθητικός ηλεκτρονικός υπολογιστής

Ανακοινώθηκε κι επίσημα σήμερα απ τον υπ. Παιδείας Αρη Σπηλιωτόπουλο, η επιδότηση όλων των μαθητών της Α Γυμνασίου για να αγοράσουν μαθητικό ηλεκτρονικό υπολογιστή.

Οι μαθητές με ένα κουπόνι (450 ευρώ), το οποίο θα τους χορηγεί το σχολείο θα προμηθεύονται τον υπολογιστή, ο οποίος θα είναι συγκεκριμένου τύπου .

Έτσι, μέχρι την ολοκλήρωση της διαδικασίας στις 31 Οκτωβρίου, 126.000 μαθητές της Α’ Γυμνασίου θα διαθέτουν τον δικό τους προσωπικό μαθητικό ηλεκτρονικό υπολογιστή για χρήση και στο σχολείο και στο σπίτι. Ο υπολογιστής αυτός είναι κατάλληλος για μαθητές και θα περιλαμβάνει προεγκατεστημένα μαθήματα και βιβλία σε ηλεκτρονική μορφή, ενώ προβλέπει ελεγχόμενη πλοήγηση στο διαδίκτυο. Επιπλέον θα διανεμηθούν 5.000 διαδραστικοί πίνακες, οι οποίοι θα προσφέρουν απεριόριστες εκπαιδευτικές δυνατότητες στους μαθητές. Διδασκαλία
Τον υπολογιστή θα φέρουν μαζί τους στο σχολείο οι μαθητές για τη διδασκαλία δύο μαθημάτων τα οποία θα διδάσκονται και με τη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή .

Οι μαθητές θα διδάσκονται και με τη χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή δύο από τα παρακάτω τέσσερα (4) που ορίστηκαν, με βάση τα δεδομένα που προέκυψαν από πρόσφατη έρευνα του ΥΠ.Ε.Π.Θ. στην εκπαιδευτική κοινότητα, και τα οποία θεωρούνται ως εκπαιδευτικά προσφορότερα:

i. Γεωγραφία

ii. Ιστορία

iii. Βιολογία / Φυσικές Επιστήμες

iv. Μαθηματικά

2. Τα τμήματα της διδακτέας ύλης, η διδασκαλία των οποίων θα γίνεται με τη χρήση του ηλεκτρονικού

υπολογιστή, θα επιλέγονται από τους διδάσκοντες με κριτήριο την καταλληλότητα του συγκεκριμένου διδακτικού μέσου για την επίτευξη καλύτερου εκπαιδευτικού αποτελέσματος και σε ποσοστό μέχρι 30% του συνόλου της διδακτέας ύλης. Στα επόμενα σχολικά έτη ο αριθμός των μαθημάτων και του ποσοστού της διδακτέας ύλης είναι δυνατόν να αυξηθεί, εφόσον κριθεί σκόπιμο, μετά την αξιολόγηση του πρώτου έτους εφαρμογής της εν λόγω δράσης.

3. Το ΥΠ.Ε.Π.Θ. θα χορηγεί, κάθε χρόνο, αρχής γενομένης από το σχολικό έτος 2009−2010, ικανό αριθμό φορητών ηλεκτρονικών υπολογιστών στα Γυμνάσια όλης της χώρας πριν από την έναρξη του διδακτικού έτους, έτσι ώστε κάθε μαθητής της Α΄ τάξης του Δημόσιου Γυμνασίου να εξοπλίζεται με ένα φορητό ηλεκτρονικό υπολογιστή, τον οποίο θα χρησιμοποιεί και τα επόμενα δυο χρόνια στη σχολική αίθουσα και του οποίου την κατοχή θα διατηρεί και μετά την αποφοίτησή του.

Παράλληλα, θα διατίθεται και αριθμός φορητών ηλεκτρονικών υπολογιστών, που θα χρησιμοποιούνται από τους εκπαιδευτικούς που θα διδάσκουν στην Α΄ Γυμνασίου.

4. Το διδακτικό υλικό που θα χρησιμοποιείται, θα είναι το ψηφιακό υλικό που έχει στη διάθεσή του το ΥΠ.Ε.Π.Θ. (εκπαιδευτικό λογισμικό, εφαρμογές λογισμικού, σενάρια, κ.λπ.) και το οποίο θα αναπροσαρμόζεται και θα εμπλουτίζεται όπου χρειάζεται.

5.. Οι εκπαιδευτικοί που θα διδάσκουν τα μαθήματα με χρήση ηλεκτρονικού υπολογιστή θα είναι εκπαιδευτικοί της αντίστοιχης προς τα ανωτέρω μαθήματα ειδικότητας, που κατέχουν επιπλέον την πιστοποίηση του προγράμματος επιμόρφωσης Β΄ Επιπέδου εκπαιδευτικών Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης στις Τεχνολογίες Πληροφορίας και Επικοινωνίας (ΤΠΕ) στην Εκπαίδευση.

Ελλείψει των ανωτέρω εκπαιδευτικών, μπορούν να διδάσκουν τα μαθήματα και εκπαιδευτικοί που κατέχουν γνώση πληροφορικής και χειρισμού Η/Υ, όπως αυτή ορίζεται στις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 26 του π.δ. 50/2001 (ΦΕΚ 39 Α΄), όπως αυτή τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με την παρ. 16 του άρθρου μόνο του π.δ. 347/2003 (ΦΕΚ 315 Α΄) και την παρ. 4 του άρθρου μόνο του π.δ. 44/2005 (ΦΕΚ 63 Α΄). Το εκπαιδευτικό προσωπικό που θα συμμετάσχει στη δράση θα προτείνεται, κατόπιν

εκδήλωσης ενδιαφέροντος των εκπαιδευτικών, από το Διευθυντή της Σχολικής Μονάδας και θα εγκρίνεται από το Σύλλογο διδασκόντων και την οικεία Διεύθυνση Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης.

6.. Η χρηματοδότηση υλοποίησης του έργου θα ενταχθεί στο Δ΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, [«Εθνικό Στρατηγικό Πλαίσιο Αναφοράς» (Ε.Σ.Π.Α.)], στο πλαίσιο σχεδιασμού του αναπτυξιακού προγράμματος περιόδου 2007−2013 για τη χρηματοδότηση προγραμμάτων και δομών εκπαίδευσης.

7.. Τα όργανα και οι διαδικασίες συντονισμού και υλοποίησης του ως άνω προγράμματος και κάθε άλλη λεπτομέρεια, θα οριστούν με νεότερες αποφάσεις του Υπουργού Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων.

Πηγή esos.gr Ρεπορτάζ:ΣΩΤΗΡΗΣ ΣΙΑΚΑΒΑΡΑΣ

6 Αυγούστου 1945,Χιροσίμα

Σήμερα είναι 6 Αυγούστου. Τραγική επέτειος και ημέρα μνήμης για τις χιλιάδες αθώα θύματα από τη ρίψη της πρώτης ατομικής βόμβας στη Χιροσίμα, πριν από 64 χρόνια... Σαν σήμερα ο "πολιτισμένος άνθρωπος" σκοτώνει τον συνάνθρωπό του με τον πιο φριχτό και απάνθρωπο τρόπο και πανηγυρίζει για τη νίκη του... ΝΤΡΟΠΗ!

Απαγόρευση καπνίσματος από το..1856

Το κάπνισμα ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ στην Ελλάδα από το 1856.
Διαβάστε προσεκτικά το διάταγμα του ελέω Θεού Βασιλέως Όθωνα που υπογράφει αντ΄αυτού η βασίλλισσα Αμαλία:
"απεφασίσαμεν και διατάττομεν.
Α΄. Απαγορεύεται η χρήσις του καπνίζειν είτε διά καπνοσυρρίγγων (τσιμπουκίων), είτε διά σιγάρων, εις πάντας εν γένει τους υπαλλήλους και υπηρέτας του Κράτους εντός των δημοσίων γραφείων και καταστημάτων."
Μήπως σας θυμίζει κάτι πρόσφατο;
Κι όμως η ημερομηνία είναι "Εν Αθήναις, την 31 Ιουλίου 1856"
Τελικά όπως είπε ο Ροΐδης η Ελλάδα μάλλον χρειάζεται μόνον ένα νόμο, τον περί εφαρμογής της κειμένης νομοθεσίας.
( Πηγή: http://koubanezos.blogs.sportnet.gr/)

Διαδραστικός πίνακας άρθρο στην Καθημερινή (2-7-2009)

Open publication - Free publishing - More plevris

Άρθρο της Καθημερινής 2-7-2009 για την κατασκευή διαδραστικού πίνακα με 41 ευρώ από τον Γιώργο Πλεύρη.

Αντί του επαίνου ποινική δίωξη

Βασίλης Τσάφος
Λέκτορας Πανεπιστημίου Αθηνών

Δεν είναι λίγοι οι εκπαιδευτικοί στις μέρες μας που προσπαθούν παρά τις αντίξοες από πολλές απόψεις συνθήκες να λειτουργήσουν παιδευτικά. Δάσκαλοι που δεν περιορίζονται στο διεκπεραιωτικό ρόλο που προδιαγράφει για αυτούς η πολιτεία και αναζητούν τρόπους για να βοηθήσουν τους μαθητές τους να υπερβούν τα ποικίλα όσα εμπόδια υψώνονται στην εκπαιδευτική τους πορεία.

Φωτεινό ενδεικτικό παράδειγμα το 132ο Δημοτικό Σχολείο της Γκράβας. Ένα σχολείο που για επτά περίπου χρόνια, από το 2000 έως το 2007, πήρε την πρωτοβουλία να σχεδιάσει και να εφαρμόσει προγράμματα διαπολιτισμικής εκπαίδευσης και να αναπτύξει παράλληλες δράσεις στις οποίες συμμετείχαν όλοι οι παράγοντες της σχολικής κοινότητας (μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί, τοπική κοινωνία). Η βασική ωστόσο διαφορά στο συγκεκριμένο σχολείο ήταν η συλλογική λειτουργία. Κάθε εκπαιδευτικός δεν δρούσε κατά μόνας. Δεν ακολουθούσε τον μοναχικό δρόμο του προσπαθώντας απλώς να διαλεχθεί δημιουργικά με τους λίγους μαθητές στο καταφύγιο της τάξης του. Αντίθετα ήταν μέλος μιας ομάδας. Συνέβαλε σε μια συλλογική προσπάθεια που δημιουργούσε μια πρωτόγνωρη παιδαγωγική δυναμική και έδινε στο σχολείο μια νέα προοπτική.

Και το σχολείο άρχισε σταδιακά να αλλάζει. Να ανταποκρίνεται στις πραγματικές ανάγκες των μαθητών και των γονέων τους. Να γίνεται ένας δημιουργικός χώρος. Ένας χώρος στην ουσία του παιδευτικός καθώς δεχόταν όλους τους μαθητές χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις. Σεβόταν την ιδιαιτερότητά τους. Προσλάμβανε την διαφορετικότητα όχι ως πρόβλημα αλλά ως πλούτο. Έτσι υλοποιήθηκαν καινοτομικές διαπολιτισμικές δράσεις, που περιόρισαν τη σχολική διαρροή αμβλύνοντας με αυτό τον τρόπο τις συνέπειες της σχολικής αποτυχίας.

Συμπραραστάτρια σε όλες αυτές τις δράσεις με σημαντική συμβολή στο σχεδιασμό και την υλοποίησή τους η Διευθύντρια του διαφορετικού αυτού σχολείου Στέλλα Πρωτονοταρίου. Πραγματική δασκάλα μπήκε μπροστά σε αυτή την πρωτοφανή για τα εκπαιδευτικά μας πράγματα συλλογική προσπάθεια, που αναμφισβήτητα ξεπέρασε τον διοικητικό σχεδιασμό. Οι πρωτοβουλίες των δασκάλων της καθημερινής πράξης φάνηκαν περισσότερο αποτελεσματικές από τα μακρόπνοα σχέδια των επιτελών.

Ποια ήταν η αντίδραση της πολιτείας; Καταστολή των δράσεων που δεν εναρμονίζονται με την κυρίαρχη εκπαιδευτική πολιτική. Προσπάθεια να επαναφέρει το εκπαιδευτικό προσωπικό του σχολείου στο καθεστώς της γραφειοκρατικής συμμόρφωσης.

Πρώτο βήμα ήταν η απομάκρυνση της Διευθύντριας. Κατά την επόμενη διαδικασία επιλογής κρίθηκε ακατάλληλη να διευθύνει το σχολείο. Όχι αυτό βέβαια που οραματίστηκε και συνδημιούργησε με τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς του σχολείου. Γιατί σε αυτό απέδειξε ότι τα καταφέρνει πολύ απρόσμενα καλά. Αλλά ένα άχρωμο, αποστεωμένο σχολείο. Το σχολείο που υποτασσόμενο στις γραφειοκρατικές επιταγές χαράσσει την πορεία του ανεξάρτητα από τους ίδιους του τους μαθητές.
Επόμενο βήμα η ποινική της δίωξη. Η Διευθύντρια ελέγχεται γιατί με την υποστήριξη και εμψύχωσή της πραγματοποιήθηκε ένα πρόγραμμα που κανονικά θα έπρεπε να αποτελέσει παράδειγμα για όλα τα σχολεία. Τυπικά κατηγορείται γιατί παραχώρησε χώρους του σχολείου για να διδαχθούν οι αλλοδαποί μαθητές τη μητρική τους γλώσσα. Σύμφωνα με το κατηγορητήριο δεν παρατύπησε βέβαια γιατί βασίστηκε στα σύγχρονα επιστημονικά πορίσματα που δείχνουν πόσο αναγκαία είναι η εκμάθηση της μητρικής γλώσσας για τη σχολική επιτυχία. Παρατύπησε γιατί πήρε πρωτοβουλίες. Γιατί σεβάστηκε βασικές παιδαγωγικές αρχές. Γιατί λειτούργησε με γνώμονα τη βελτίωση της εκπαιδευτικής πράξης. Γιατί με περισσή ευαισθησία νοιάστηκε για τους μαθητές της.
Μπορούμε άραγε να δεχόμαστε σιωπηρά μια τόσο παράφορη αδικία;

Διαδραστκός πίνακας με 41 ευρώ.

Παίρνοντας αφορμή από τη δουλειά του ευφυούς Johnny Chung Lee (http://www.youtube.com/watch?v=5s5EvhHy7eQ&feature=related) κατασκεύασα με απλά υλικά και κόστος μόνο 41 ευρώ ένα διαδραστικό πίνακα που δουλεύει τέλεια. Δείτε το.

Interactive whiteboard homemade by Giorgos Plevris May 2009 Διαδραστικός πίνακας @ Yahoo! Video

Για περισσότερες λεπτομέρειες δείτε εδώ http://johnnylee.net/projects/wii/

Ο Γολγοθάς των μαθητών. Άγχος, πλήξη, κούραση. Το τρίπτυχο της σύγχρονης αμάθειας

".....Αγχος, πλήξη, κούραση μέσα στο σχολείο ή με απλά λόγια: «η ζωή είναι αλλού...»
Στο φόντο όλων αυτών βρίσκεται ο Γολγοθάς των Ελλήνων μαθητών που δεν βρίσκουν ούτε ένα ίχνος χαράς και δημιουργικότητας μέσα στο ελληνικό σχολείο. Αγχος, πλήξη και κούραση συνθέτουν το τρίπτυχο της σύγχρονης αμάθειας αφού η γνώση λειτουργεί συσσωρευτικά σαν ένας καθημερινός καταναγκασμός που οδηγεί στην απομάκρυνση από το ιδεώδες και την αποστολή της εκπαιδευτικής πράξης. Σε ένα τέτοιο σχολικό περιβάλλον η φοίτηση μετατρέπεται σε υποχρεωτική αγγαρεία, σε αδιάφορη προσέλευση, σε ιδιότυπη ανία, αφού η αληθινή ζωή φαντάζει πέρα και έξω από τις αίθουσες, μακριά από τα βιβλία και τους διδάσκοντες. Την ίδια στιγμή οι πανεπιστημιακοί δάσκαλοι απορούν γιατί εισέρχονται ολοένα και περισσότεροι φοιτητές με χαμηλό μορφωτικό επίπεδο. Δυστυχώς το πρόβλημα δεν έγκειται μόνο στο επίπεδο των γνώσεων που κατέχουν οι μαθητές, αλλά επεκτείνεται και σε επίπεδο αξιών και δεξιοτήτων. Η αξιακή σύγχυση των μαθητών μας εδράζεται στην έλλειψη σταθερών σημείων αναφοράς σε επίπεδο συμβόλων, προτύπων και κοινωνικών αναπαραστάσεων. Η ανεργία, τα οικονομικά και πολιτικά σκάνδαλα, η «τηλεοπτική δημοκρατία», η προβολή του life style ως εναλλακτική διέξοδος ζωής και ατομικής δράσης συνθέτουν την αυτο-εικόνα μιας κοινωνίας που διαρκώς φθίνει, προβάλλοντας αποκλειστικά το «ιδιωτικό όραμα» ως βιώσιμη και ρεαλιστική διέξοδο από την κρίση.
Επιπλέον, το ελληνικό σχολείο επιμένει στη στείρα συσσώρευση γνώσης και δεν δίνει έμφαση στις κοινωνικές δεξιότητες των μαθητών. Αναρωτήθηκε ποτέ κανείς αν μέσα στο σχολείο τα παιδιά μας «μαθαίνουν να συνεργάζονται», «μαθαίνουν να μοιράζονται», «μαθαίνουν να συναισθάνονται», «μαθαίνουν να δημιουργούν», «μαθαίνουν να ακούνε και να επεξεργάζονται τις διαφορές», «μαθαίνουν να συνθέτουν μέσω της διαλεκτικής», «μαθαίνουν να συμμετέχουν», ή εν τέλει «μαθαίνουν πώς να μαθαίνουν»; Αν για παράδειγμα ορίζαμε τις δεξιότητες αυτές ως «προαπαιτούμενα ποιότητας» μέσα στο εκπαιδευτικό μας σύστημα θα καταλαβαίναμε την αναποτελεσματικότητά μας να δώσουμε στέρεα και δυναμικά εργαλεία ζωής στους τωρινούς μαθητές και αυριανούς πολίτες.

Η ατομική προσπάθεια από μόνη της δεν αρκεί
Δυστυχώς η φιλοτιμία και ο γνήσιος ιδεαλισμός που επιδεικνύουν αμέτρητοι εκπαιδευτικοί δεν αρκούν από μόνα τους για να ανατρέψουν το αρνητικό κλίμα. Οι κοινωνιολογικές μελέτες αποδεικνύουν περίτρανα ότι τα συστήματα και οι κοινωνικές δομές «καταπίνουν» τις πρωτοβουλίες των μεμονωμένων υποκειμένων, ιδιαίτερα όταν αυτές δεν είναι συλλογικά οργανωμένες και κοινωνικά συντονισμένες.
Με άλλα λόγια, το προσωπικό όνειρο και η ατομική προσπάθεια των εκπαιδευτικών δεν μπορεί να μεταφραστεί σε όρους μιας ρεαλιστικής εκπαιδευτικής πολιτικής αν δεν αναληφθεί η συλλογική ευθύνη και η δράση μιας νέας εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης που να τη θέλουν οι περισσότεροι παλεύοντας καθημερινά και από κοινού γι' αυτήν. .....

Απαισιοδοξία, απογοήτευση, δυσθυμία: συνώνυμα του εκπαιδευτικού μας συστήματος
Το αίτημα της ποιότητας γίνεται επιτακτικό από τη στιγμή που η εκπαιδευτική πραγματικότητα καθίσταται αμείλικτα απογοητευτική. Παρόλο που σήμερα έχουμε κατορθώσει το καθολικό δικαίωμα στην υποχρεωτική εκπαίδευση, την τυπική ισότητα των ευκαιριών στην πρόσβαση, το αδιάβλητο των πανελλαδικών εξετάσεων, τη συμμετοχή των εκπαιδευτικών στα όργανα διοίκησης της εκπαίδευσης, βιώνουμε καθημερινά τη μετριότητα, τη ματαίωση, την, κατά κοινή ομολογία, χαμηλού επιπέδου εκπαίδευση: καταθλιπτικά σχολικά συγκροτήματα, απωθητικά σχολικά εγχειρίδια, μηχανιστική επιμόρφωση, συγκεντρωτισμός και γραφειοκρατία, έλλειψη αισιοδοξίας και σιγουριάς για το μέλλον. Τα συμπτώματα αυτά τείνουν να παγιωθούν ως μόνιμα και διαχρονικά χαρακτηριστικά της ελληνικής πραγματικότητας, αφού τίποτα δεν μπορεί να ταράξει τα βαλτώδη νερά του εκπαιδευτικού συστήματος και να νοηματοδοτήσει την απαρχή μιας εκπαιδευτικής αναγέννησης. Οι πολιτικές ηγεσίες του ΥΠΕΠΘ ανακυκλώνονται, οι πάντες διαπιστώνουν σταθερά την κρίση, το εκπαιδευτικό κίνημα ουσιαστικά αμύνεται χωρίς να μπορεί να διαμορφώσει μακρόπνοη στρατηγική και ο γραφειοκρατικός μηχανισμός της εκπαίδευσης διεκπεραιώνει ράθυμα τη συμβατική υποχρέωση του κράτους να παρέχει «δωρεάν» δημόσια εκπαίδευση θεσμοποιώντας την ακινησία. ..."
Άρθρο του Νίκου Φωτόπουλου από την Ελευθεροτυπία.

Νέα μηχανή αναζήτησης

Τη νέα της μηχανή αναζήτησης, με την ονομασία «Bing», παρουσίασε η Microsoft, φιλοδοξώντας αυτή τη φορά να “πριονίσει» την κυριαρχία της Google, πράγμα καθόλου εύκολο όμως, σύμφωνα με τα ξένα πρακτορεία και το BBC.
Η Μicrosoft, σύμφωνα με το “Advertising Age”, ετοιμάζει τεράστια διαφημιστική καμπάνια ύψους 80 – 100 εκατ. δολ. για την προώθηση της Bing, που υπόσχεται να κάνει απλούστερες τις αναζητήσεις και πιο «έξυπνες», καταλαβαίνοντας την πρόθεση του ερωτώντος χρήστη. Παράλληλα, η αναζήτηση θα φέρνει εμπλουτισμένα αποτελέσματα, π.χ. η αναζήτηση για ένα προϊόν θα φέρνει επίσης συνδέσμους για κριτικές του προϊόντος, ανταλλακτικά γι’ αυτό, καταστήματα που το πουλάνε και άλλες πληροφορίες.
Άλλη μια ¨επιτυχημένη;;;;" προσπάθεια μίμησης του Γούγλη που κυριαρχεί στη δικτυακή αναζήτηση με ποσοστό πάνω από 70% με δεύτερη τη Yahoo με λιγότερο από 20%.
Το ιδιαίτερο της αρχικής σελίδας - πέρα από τη μίμηση- είναι ότι παρουσιάζεται και μια χαρακτηριστική εικόνα της χώρας του κάθε χρήστη.